اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۳۳
۱
آن قد چو سرو بین و روی چو مهش
وان نرگس پر عشوه آهو نگهش
۲
سر تا بقدم تمام جانست چه جان
جانی که هزار جان بود خاک رهش
نظرات