اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۴۲
۱
گر بگسلی از لذت تن همچو ملک
پرواز کند طایر روحت بفلک
۲
از عرش فتاده یی بفرش از پی نفس
زنهار که تا نیفتی آخر بدرک
نظرات