اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۶۴
۱
تا کی ز خمار می سرافکنده شویم
میریم بصد درد و دگر زنده شویم
۲
رسوای خلایقیم و از حق خجلیم
تا کی ز خدا و خلق شرمنده شویم
نظرات