اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۷۴
۱
مشنو که کس از جهان رسیدست بکام
خونابه دل بعاشقان داده مدام
۲
روشن شود از شفق که در دور فلک
بیخون دلی نمیرود صبح بشام
نظرات