اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۷۶
۱
من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم
شد تازه ز نوبهار داغ کهنم
۲
چون برگ خزان رخم ز می گلگون کن
تا من بطپانچه روی خود سرخ کنم
نظرات