اهلی شیرازی
شمارهٔ ۵۷۴
۱
اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری
گر کوشی وگرنه کی کم و بیش خوری
۲
بگریز ز خلق زانکه زنبور و شند
گر نوش طلب کنی همه نیش خوری
نظرات