اهلی شیرازی
شمارهٔ ۶۱
۱
من پیرم اگر کشته شوم از ستمت
این کشتن من باد مزید کرمت
۲
زان موی سیه سفید کردم ز غمت
تا سرخ بخون خود کنم در قدمت
نظرات