اهلی شیرازی
شمارهٔ ۶۷
۱
سامان دل از بی سر و سامانی ماست
آبادی ملک جان ز ویرانی ماست
۲
گر شد دل جمع ما پریشان چه غمست
جمعیت ما هم از پریشانی ماست
نظرات