اهلی شیرازی
شمارهٔ ۷۱
۱
هر چند که صیت شعرم « ظ » آفاق شنفقت
کس گرد غمی به مهرم از چهره نرفت
۲
هرگز دل من ز مهر کس شاد نشد
هرگز گل شادی من از کس نشکفت
تصاویر و صوت
نظرات