اهلی شیرازی
شمارهٔ ۸۱
۱
در وادی عشق کز صفت بیرونست
حال دل عاشقان چه پرسی خونست
۲
در هر پس سنگ کشته صد کوهکن است
در هر بن خار مرده صد مجنونست
نظرات