اهلی شیرازی
صنف چهارم که غلام و پیش برست
۱
ای سرو سهی خاک رهت وقت خرام
کی صورت مه بود چو حسن تو تمام
۲
هر کسکه ترا بنده بود پادشه است
در بندگی تو پادشاه است غلام
نظرات