اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۱
۱
ساقی قدحی که سوز داغم نرود
تا روغن باده در چراغم نرود
۲
بویی که چو غنچه در دماغم ز می است
مغزم بشکافی ز دماغم نرود
نظرات