اهلی شیرازی
شمارهٔ ۵۰
۱
ساقی چو ستم غم نه باندازه کند
فریاد مرا بلند آوازه کند
۲
مردم ز غمت گوشه چشمی بفکن
کان نرگس مست جان من تازه کند
نظرات