اثیر اخسیکتی
شمارهٔ ۴۱
۱
مرا گر ز آب حیوان جرعه ریزند
چه عیب آید که در پای تو دردم
۲
چو اطلس بر سر شاهان نشسته
نه قصب آمد که در پای تو بُر دَم
۳
گر آهن بودم از سختی شکستم
ور آتش بودم از سردی فسر دَم
۴
ز تو مهری امانت بود بر من
بمهر خویش در هجران سُپردم
۵
اگر زحمت نمودم تا بامروز
شبت خوش باد کان زحمت ببُردم
نظرات