اثیر اخسیکتی
شمارهٔ ۴۹
۱
شاها سموم فاقه نهالی من بسوخت
آبیم ده ز لطف که پروردهٔ توام
۲
گر عالمم خراب کند غصه کی بود
چون ز آب و خاک نطق برآوردهٔ توام
۳
در دست چرخ ناکس چون من بسی است لیک
زان است غبن من که به کس کردهٔ توام
نظرات