عارف قزوینی
شمارهٔ ۷ - در راه کردستان
۱
حشمت الملک آن که عنوانش
پیش من اینکه خواندمی خانش
۲
روز از صحبتش به تنگم و شب
عاجز از قل قل قلیانش
۳
مزه حرف بی رویه زدن
شیره کرده است زیر دندانش
۴
گاه خواهد کند سکوت ولیک
چانه خارج بود ز فرمانش
۵
راه طهران الی به کردستان
این چه خواهی ز یزد و کرمانش
۶
غرقه در قلزم کثافت را
کی کند پاک آب بارانش
۷
کاش کالسکه راه آهن بود
که بمردیم در بیابانش
نظرات