آشفتهٔ شیرازی
شمارهٔ ۲۰۷
۱
فتنه کی از قد موزون تو چالاک‌تر است
باده کی از لب نوش تو طربناک‌تر است
۲
گرچه اهریمن جادوی بسی ناپاکست
نتوان گفت ز جادوی تو ناپاک‌تر است
۳
گرچه هر جامه که پوشی به بر تو زیباست
کسوت ناز به بالای تو چالاک‌تر است
۴
گرچه آلوده بود دامن ما بوالهوسان
عشق را دامن تقدیس از این پاک‌تر است
۵
گفتی ای برق جهان‌سوز بسوزم خاشاک
نخل خشکیده ما از همه خاشاک‌تر است
۶
گفتی آشفته اگر خاک شدی اکسیری
وه که اکسیر به خاک در تو خاک‌تر است
۷
خاک راه علیم فخر کنم بر افلاک
کآستان درش از نُه فلک افلاک‌تر است
نظرات