آشفتهٔ شیرازی
شمارهٔ ۴۶۹
۱
گلبنان انجمن خاص بیاراسته‌اند
بلبلان خوش به نواسنجی برخاسته‌اند
۲
شاهدان چمن از لطف تقاضای بهار
غازه کردند رخ خویش و خود آراسته‌اند
۳
لیک گلچهره‌بتان در همه فصل و همه وقت
آنچنانند نه خود یک سر مو کاسته‌اند
۴
عارفانی که به گل نغمه چو بلبل سنجند
گلبنانند که از گلبن دل خاسته‌اند
۵
همه درویش تو آشفته‌صفت ای مولا
کسوت مهر تو بر خویش به پیراسته‌اند
نظرات