آشفتهٔ شیرازی
شمارهٔ ۷۶۲
۱
بسکه مستغرق سودای تو بی خویشتنم
پا زسر فرق نمیدانم و جان را زتنم
۲
همه جا لیلی و اما نشناسم که توئی
همه مجنون تو ببینی و نپرسی که منم
۳
بده آن تیشه فرهاد کش عشق که من
ریشه عقل از این مزرع سودا بکنم
۴
کو نهنگی که بدم در کشدم چون یونس
چند چون کرم بر این پیله هستی بتنم
۵
از عقیق لب شیطان صفتان خونشد دل
بوی رحمان مگر آرند زسمت یمنم
۶
تا نه بینم بجز از پرتو جانان درمی
بده ایساقی از آن جام اویس قرنم
۷
مگر دیده کنی روشن ای نور علی
یوسف مهر تو چون هست به بیت الحزنم
۸
تا شوم مست از آن باده و سرخوش بسماع
بجهان دست برافشانم و پائی بزنم
۹
مرغ شیدائی و آشفته سودائی عشق
حلقه زلف پریشان بتان شد وطنم
۱۰
دوزخی زآتش هجرت بدل خسته نهان
آه از این آتش پنهان که بسوزد کفنم
نظرات