آذر بیگدلی
شمارهٔ ۱۷۲
۱
گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!
هنگام سخن زبان بخود دزدیدی!
۲
پندار که کردم نگهی، رنجیدی!
انگار که گفتم سخنی، نشنیدی!
نظرات