آذر بیگدلی
شمارهٔ ۱۷۷
۱
وقت است ز هر سو شکفد روی گلی
هر بلبل مست رو نهد سوی گلی
۲
راز من و یار، گل کند، چون شنویم
آن ناله ی بلبلی و، من بوی گلی!
نظرات