آذر بیگدلی
شمارهٔ ۹۸
۱
شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز
ور با تو نشینم، رسدم صبح فراز
۲
در حیرتم از کار شب خود، کآن شب
چون با تو بود کوته و، چون بی تو دراز؟!
تصاویر و صوت
نظرات