
ازرقی هروی
شمارهٔ ۶۶
۱
جان زخم سر زلف تو گرداند ریش
دل زان دو لب لعل تو می باید عیش
۲
تا تیره نکردی ، ای نگار ، از لب خویش
یاقوت که به بود بها دارد بیش
تصاویر و صوت

نظرات