ابن حسام خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۰۲
۱
مرا به قبله ی روی خود آشنایی بخش
زهر چه غیر تو باشد مرا جدایی بخش
۲
هوای عشق تو بر سر زد این هوایی را
هوای های هویّت بدین هوایی بخش
۳
ز ظلمت شب یلدای زلف خویش مرا
به نور طلعت رخشنده روشنایی بخش
۴
اگر مراد تو حاصل به بی نوایی ماست
ز گنج فقر مرا گنج بی نوایی بخش
۵
متاع کاسد ابن حسام کان سخن است
به آب تربیتش رونق روایی بخش
نظرات