ابن حسام خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۳۵
۱
روز الست جرعه عشقت چشیده‌ایم
قالو بلی به گوش ارادت شنیده‌ایم
۲
ما شاهباز گلشن قدسیم و عمرهاست
با طایران عالم علوی پریده‌ایم
۳
منزلگه خرابه نه آرامگاه ماست
اینجا مقیِّدیم از آن آرمیده‌ایم
۴
هر دل هوای دانه و دامی دگر کنند
ما دام زلف و دانه خالت گزیده‌ایم
۵
زآنجا که از کرام امید کرامت است
ما را عزیز دار که مهمان رسیده‌ایم
۶
در پرده هوای تو بر کارگاه چشم
نقش خیال روی تو نیکو کشیده‌ایم
۷
ما را ز دل چه جای شکایت که ما بلا
از دل ندیده ایم که از دیده دیده‌ایم
۸
ابن‌حسام را به کمند بلای عشق
بر یاد زلف سرکشت اندر کشیده‌ایم
نظرات