ابن حسام خوسفی
رباعی شمارهٔ ۱۰
۱
فریاد که آن یار پسندیده برفت
ناکرده وداع ما و نادیده برفت
۲
دل را به که آرام دهم مسکین من
کآرام دل و روشنی دیده برفت
نظرات