ابن حسام خوسفی
رباعی شمارهٔ ۵۱
۱
ابر آمد و بر روی هوا می گرید
چون متهم از شرم و حیا می گرید
۲
معلومم شد که او چرا می گرید
بر عمر تلف گشته ما می گرید
تصاویر و صوت
نظرات