ابن حسام خوسفی
رباعی شمارهٔ ۵۵
۱
گر پیر شدم دلم جوانست هنوز
سودا و خیال ما همانست هنوز
۲
چون ابروی دوست گرچه پشتم خم شد
دل مایل آن سرو روانست هنوز
نظرات