ابن حسام خوسفی
رباعی شمارهٔ ۷۳
۱
ماییم که بی هیچ غمی دم نزنیم
یک دم به مراد خویش بی غم نزنیم
۲
صدبار شبی بود که صد خار فراق
بر دیده زنیم و دیده بر هم نزنیم
نظرات