ابن حسام خوسفی
رباعی شمارهٔ ۸۱
۱
ای قامت دلکش تو سرمایه سرو
سبز است لباس تو چو پیرایه سرو
۲
مهتاب شبی چه خوش بود بر لب جوی
تنها من و تو نشسته در سایه سرو
نظرات