ابن یمین
شمارهٔ ٣٠ - ترجمه
۱
هر ناصحی که بود ز من خواست توبه ئی
گویا که عشق خوش پسران هست از گناه
۲
تا در جهان ز عنبر و کافور زلف و رخ
باشد نشان چگونه کنم توبه از نکاه
نظرات