ابن یمین
شمارهٔ ٣۴ - ترجمه
۱
گر بمانیم زنده بر دوزیم
دامنی کز فراق چاک شده است
۲
ور بمردیم عذر ما بپذیر
ای بسا آرزو که خاک شده است
نظرات