ابن یمین
شمارهٔ ۱۲۶
۱
شراب عشق چون در جام کردند
خرد را مست و بی آرام کردند
۲
چه با لذت میی بود آنکه گوئی
ز میگون لعل جانان وام کردند
۳
چو نام دلبر از مطرب شنیدند
بکلی ترک ننگ و نام کردند
۴
ز عشقش دست بر دنیا فشاندند
دو عالم را بزیر گام کردند
۵
بماند از رشک دست سرو بر سر
چو یاد سرو سیم اندام کردند
۶
غلام آن رخ و زلفم که گوئی
سحر را همنشین با شام کردند
۷
سرشک همچو لعل و روی چون زر
ز حالم خلق را اعلام کردند
۸
کشید ابن یمین بر یاد لعلش
نخستین باده کاندر جام کردند
نظرات