ابن یمین

ابن یمین

شمارهٔ ۱۶۳

۱

کوکبه گل رسید ای صنم گلعذار

جام طرب وقت گل بی می گلگون مدار

۲

عیش صبوح آرزو میکندم مدتیست

با چو تو شیرین لبی خاصه بوقت بهار

۳

چون ز می حسن تو مست خرابند خلق

از چه سبب نرگست می نرهد از خمار

۴

بر ره دیوانگی نعره زنان شد دلم

تا تو بهم بر زدی سلسله مشکبار

۵

درد دل ریش را من ز که جویم دوا

هم تو قراریش ده چون ز تو شد بیقرار

۶

من ز لبت بوسه ئی خواهم و خواهی تو جان

زود بگیر و بیار تا کی ازین انتظار

۷

دوش نسیم صبا ز ابن یمین یک غزل

تازه چو سلک گهر برد بنزدیک یار

۸

گفت که در گوش گیر اینسخن دلپذیر

تا بودت گوشوار از گهر شاهوار

تصاویر و صوت

نظرات