ابن یمین
شمارهٔ ۱۶۴
۱
گل بصد ناز در آمد بچمن بار دگر
مست شد بلبل شوریده چو من بار دگر
۲
پیش ازین گر چمن از برگ و نوا هیچ نداشت
درم افشاند برو شاخ سمن بار دگر
۳
از سر سرو سهی نافه بیفتاد مگر
کز چمن خاست دم مشک ختن بار دگر
۴
زعفران کرد مگر تعبیه در غنچه صبا
زآنکه در خنده فتادست دمن بار دگر
۵
از هوا داری طفل چمن است آنکه سحاب
دایه وش کرد لبش تر به دهن بار دگر
۶
در سرم هست که در موسم نوروز کنم
با دل افروز بتی عزم چمن بار دگر
۷
ره بچین سر زلف وی اگر چند خطاست
دل بدو می کشدم حب وطن بار دگر
۸
عزم دارم که درین موسم خرم بصبوح
باده خواهم ز بت سیم ذقن بار دگر
۹
گر چه دانم که بزرگان همه بر ابن یمین
خرده گیرند که شد توبه شکن بار دگر
تصاویر و صوت
نظرات