ابن یمین
شمارهٔ ۱۸۰
۱
گر کند ماه فلک زهره زهرا در گوش
آن تو باشی صنما لؤلؤ لالا در گوش
۲
سخنم گر چه که دریست گرانمایه ولیک
بستیزه نکند آن بت رعنا در گوش
۳
ترک من سرو سهی قامت و ماه چکل است
بشنو و جای ده این نکته غرا در گوش
۴
گوهری کز صدف دیده پراکند رهی
گشت مجموع ترا جمله بیکجا در گوش
۵
داد عشاق بده وقت خود از دست مده
وقت آنست که گیری سخن ما در گوش
۶
هیچ دانی که زند گوی بچوگان مراد
آنکه گیرد سخن مردم دانا در گوش
۷
سخن ابن یمین گوش کن ایدوست از آنک
در شهوار خوشت آید و زیبا در گوش
نظرات