ابن یمین
شمارهٔ ۲۶
۱
ای مرا خاک کف پای تو چون آبحیات
در هوای توام از آتش غم نیست نجات
۲
بر رخ همچو مهت نیل صبوحی که کشید
که مرا دیده شد از حسرت او عین فرات
۳
دایه حسن لب لعل شکر بار ترا
راستی نیک بپرورد بدان تازه نبات
۴
در نبات از لب شیرینت مگر چاشنی ایست
که بنزد همه کس تحفه شیرینست نبات
۵
سبزه خط تو داند صفت لعل لبت
خضر داند بحقیقت صفت آبحیات
۶
از چنان عارض اگر پرده ز رخ برداری
بت پرستان دگر اقرار نیارند بلات
۷
آخر ایخسرو خوبان چه گنه کرد دلم
که بخونش لب شیرین تو آورد برات
۸
تا کمان ستم ابروی تو آورد بزه
پیش تیر تو هدف وار نمودیم ثبات
۹
گر پس از ابن یمین بر سر خاکش گذری
به مشام تو رسد بوی محبت ز رفات
نظرات