ابن یمین
شمارهٔ ۲۹۵
۱
تا شد درست بر تو که پیمان شکسته‌ای
ما را امید در دل و در جان شکسته‌ای
۲
آن عهد نادرست که دشوار بسته شد
دستت درست باد که آسان شکسته‌ای
۳
چون گوی بی‌قرار و چو چوگان خمیده‌ام
بر گوی ماه تا خم چوگان شکسته‌ای
۴
تا پسته را به خنده شکرریز کرده‌ای
بر نازکی غنچه خندان شکسته‌ای
۵
هر دل که در هوای تو عهدی درست داشت
مجموع را به زلف پریشان شکسته‌ای
۶
تا زینت جهان ز رخ خوب داده‌ای
بازار حور و روضه رضوان شکسته‌ای
۷
دل را که مهر روی تو پرورد بر کنار
دستی نه در میانه به دستان شکسته‌ای
۸
تا از کمان غالیه‌گون تیر می‌زنی
در جان من نگر که چه پیکان شکسته‌ای
۹
بر گو درست ابن یمین را که تا بر او
بی‌هیچ موجبی ز چه پیمان شکسته‌ای
تصاویر و صوت
نظرات