ابن یمین
شمارهٔ ۳۱۳
۱
زلف مشکین بر بناگوش چو سیم افکنده‌ای
از بنفشه بر سمن صد حلقه جیم افکنده‌ای
۲
ز ابن مقله خون چکاند ابن بواب از حسد
ز آنچنان شینی که اندر عین سیم افکنده‌ای
۳
بر گذرگاه صبا بگشاده‌ای بندی ز زلفت
در جهان از عنبر سارا نسیم افکنده‌ای
۴
ای مسیحادم قدم آخر مدار از ما دریغ
پرسشی کن چون توام زینسان کلیم افکنده‌ای
۵
لطف کن با وی ز تریاق لبم ده شربتی
مار مسکین چون برین قلب سلیم افکنده‌ای
۶
تا گرفتی ای دل اندر چین زلف او قرار
خویشتن را در شر و شور عظیم افکنده‌ای
۷
در دل ابن یمین مهر رخ چون ماه خویش
نشمری محدث که از عهد قدیم افکنده‌ای
نظرات