ابن یمین
شمارهٔ ٢٨٧
۱
دوش در تنگنای عقل مرا
با خرد صحبت اتفاق افتاد
۲
گفتم از راه لطف نوعی کن
تا شوم از غمان دهر آزاد
۳
گفت یاری طلب که در عالم
شهر بند وفا کند بنیاد
۴
در جهان هیچکس ندیدم کو
عاقبت دوستی بباد نداد
۵
چون چنین است هر که در عالم
فرد گردد خداش خیر دهاد
نظرات