ابن یمین
شمارهٔ ٣۵١
۱
من ابن یمینم که چون طبع من
سخن را بدانش اساسی کند
۲
نرانم سخن آنچنان گر کسی
که خواند دلم زو هراسی کند
۳
اگر سامری بیند این ساحری
سخن وقف بر لا مساسی کند
۴
ندارد ز شعرم کسی آگهی
که بر شعر غیرش قیاسی کند
۵
من آنلحظه رنجم ز اشعار خویش
که تحسین آن ناشناسی کند
نظرات