ابن یمین
شمارهٔ ۴٢٩
۱
سر افاضل عالم امام عبدالحی
ز هی بخامه گهر پاشتر ز ابر مطیر
۲
ز اهل فضل توئی آنکه در مراتب شعر
رسیده ئی بکمال و گذشته ئی ز اثیر
۳
توئی که خامه زر پیکرت بغواصی
میان ببست و برآورد در ز لجه قیر
۴
سپهر اگر چه هزاران هزار دیده گشاد
بجز بدیده احوال ترا ندید نظیر
۵
ز غیرت سخن خوشترت ز شیر و شکر
شود گداخته حاسد چو شکر اندر شیر
۶
هنرورا بادای حقوق و مدحت تو
ضمیر ابن یمین گر همی کند تقصیر
۷
به بیش ازین نرسد خاطر مشوش او
تو از بزرگی خود در گذار و خورده مگیر
نظرات