ابن یمین
شمارهٔ ۵٢٧
۱
من از فروتر خویش ار همی کشم رنجی
عجب مدار که خواهم برینت داد وقوف
۲
نه آفتاب فلک نور بخش ماه بود
همیشه ماه رساند به آفتاب کسوف
نظرات