ابن یمین
شمارهٔ ۵٩
۱
آنکس که جوینی و گلیمیش بدستست
گرزیند و فزون میطلبد آز پرستست
۲
بیشی مطلب زانکه درستست یقینم
کان خامه که این نقش نگارید شکستست
۳
در وجه معاش تو براتی که نوشتند
تغییر نیابد که ز دیوان الستست
۴
باید بقضا داد رضا اهل خرد را
کان دست بلندست که مالنده پستست
۵
ایدل سپر حزم کنون سود ندارد
دیریست که از شست قضا تیر بجستست
۶
چون زاغ کمان گوشه نشین باش بدشتی
سیمرغ بدین حیله زهر دام برستست
۷
ماهی که ز دریا ننهد روی بساحل
هرگز نشنیدم که در افتاده بشستست
۸
قواده لقب هدهد از آمد و شد خود یافت
عنقا شه مرغان ز چه از بهر نشستست
۹
کنجی و کتابی و جوینی و گلیمی
هست ابن یمین را خوش اگر پیش تو زشتست
نظرات