ابن یمین
شمارهٔ ۶٩٠
۱
مرا هفتاد و پنج از عمر بگذشت
ندیدم آدمی از هیچ انسان
۲
نه از تحسین امیری گشت خرم
نه از تهجین وزیری شد هراسان
۳
کرمشان گرچه باشد سخت دشوار
ولی خست بودشان نیک آسان
۴
ستودمشان یکایک را بکرات
نه تحسین یافتم زیشان نه احسان
۵
نمیدانم که دارند این خساست
همه آفاق یا اهل خراسان
۶
هزاران تیز بر پیشینیان نیز
اگر بودند ایشان هم بدینسان
نظرات