ابن یمین
شمارهٔ ٧٢۴
۱
ز آتش مجمر ار کشم دودی
بی نیازم ز عود سوزی او
۲
ور بدستم رسد ز گل خاری
فارغم از چمن فروزی او
۳
نرود عاقل ار پی روزی
خود رساند خدای روزی او
نظرات