ابن یمین
شمارهٔ ٧٧٠
۱
منت خدایرا که مرا داد خاطری
بر اختراع بکر معانی گماشته
۲
اینهم ز لطف اوست که دارم طبیعتی
رایات علم را بفلک بر فراشته
۳
زین پیش بوده اند فراوان سخنوران
یکسر گذشته اند و سخنها گذاشته
۴
کو اینزمان کسیکه کند شعرشان قیاس
با آنچه کلک ابن یمینش نگاشته
۵
وانگه بدانش از ره انصاف بنگرد
تا کیست آنکه او خبر از شعر داشته
۶
با اینهمه بدانه رزقم چو بنگری
بینی هنوز برزگر آنرا نکاشته
نظرات