ابن یمین
شمارهٔ ٧٨٩
۱
ایدل ار داری هوای سروری پاشنده باش
بر جهان ابراز چه سرور باشد از پاشندگی
۲
بر زبر دستان چو خوشه سرکشیت ار آرزوست
پیشه کن با زیردستان دانه وار افکندگی
۳
گر ز سوز تشنگی جانت بلب خواهد رسید
از خضر مپذیر منت بهر آب زندگی
۴
دانه را بگذار وا رستی ز دام چار تیر
آرزو میافکند آزاد را در بندگی
۵
گر ز دیوان قضا مجری نباشد رزق تو
سعی بی حاصل بود از هر دری خواهندگی
۶
آنچه داری چون ز خود و زدوستان داری دریغ
پس بگو تا چیست حاصل زینهمه دارندگی
۷
بر سر گنجست پایت لیک چون آگه نیی
کرده‌ای عادت ز لوم طبع خود جویندگی
۸
خوش برآی ابن یمین چون هست گیتی بر گذر
هم بود روزی که آید نوبت فرخندگی
۹
گرچه گردون خاتم دولت بدان کسی می‌دهد
کش بود همچون نگین یا سادگی یا کندگی
نظرات