ابن یمین
شمارهٔ ٨١٣
۱
بقطع راه دراز امل غنی نشوی
بر آستان قناعت مگر مقام کنی
۲
مرو بعجب و تکبر بر آستانه خلق
که زندگانی و عیشت همه حرام کنی
۳
دو تای گاو بدست آوری و مزرعه ئی
یکی امیر و دگر را وزیر نام کنی
۴
بنان خشک و حلالی کزو شود حاصل
قناعت از شکرین لقمه حرام کنی
۵
و گر کفاف معاشت نمیشود حاصل
روی و شام شبی از جهود وام کنی
۶
هزار بار از آن به که بامداد پگاه
کمر ببندی و بر چون خود سلام کنی
نظرات