ابن یمین
شمارهٔ ۱۶۰
۱
زلف تو که سرگشته بکردار منست
آشفته تر از حال من و کار منست
۲
سودای وی از دماغ بیرون نکنم
هر چند کزو شکست بازار منست
نظرات